Waarom de geur van vers brood mij naar de jaren 60 brengt

Geuren roepen bij veel mensen intense herinneringen op. Zo brengt de geur van vers gebakken brood mij terug naar de late jaren 60. Ik ben op weg met mijn 'Meter van Brussel' naar de bakkerij waar ze werkt.

Mijn grootmoeder werd op haar 58ste weduwe. Zij woonde in Sint-Pieters-Woluwe, heel ver weg voor een kind van 11 jaar. In een tijd zonder eigen auto was het een flinke onderneming om daar te geraken: met trein en tram. Maar het was meer dan een avontuur. Op mijn tiende had ik al 5 broertjes. Een uitstapje met oma richting Brussel was een moment van rust, even uit de alledaagse drukte. Als enige kleindochter kreeg ik de extra aandacht die ik thuis moest delen.

Meter woonde achter de kerk, onder de toren. De klokken wekten mij 's morgens vrij vroeg. Ik hoorde haar dan beneden druk doende maar bleef maar al te graag in het grote bed liggen, rondkijkend naar de reissouveniers van mijn enige oom. Het ochtendtoilet gebeurde in de kamer: ik waste mij aan de waskom met het lauwe water dat Meter in de bijbehorende kruik naar boven had gebracht.

Na een stevig ontbijt vertrokken we voor een tocht van anderhalve kilometer. Eigenlijk niet zo ver maar toen leek het een fikse wandeling. Ik kan in gedachten het parcours volledig overdoen. Eerst lichtjes bergaf naar het kleine kerkje. Vervolgens de Tomberg op, langs een warenhuis: de Primalux. Stel je voor! Waarschijnlijk vrij nieuw in die tijd. Ik kan mij niet herinneren dat ik daarvoor ooit in een warenhuis was geweest.

Onderweg vroeg Meter mij zonder twijfel uit over de broertjes en hun streken. Het kwam er dan op aan om bewust de verhalen wat aan te dikken want op mijn verhaal moest Meter steevast en verwonderd antwoorden " Waar gaan we naar toe? Waar gaan we naar toe?" Waarmee ze bedoelde hoe moet het toch verder met die broers van jou? Voor mij was er echter maar één mogelijk antwoord! "Meter, we gaan toch naar de Tomberg! Bij Madame Radoux! "

En zo kwamen we aan bij bakkerij Radoux. Ik herinner mij de explosie van geuren en de daarbij passende beelden. Het witte meel in de bakkerij, de rekken met houten latjes waar de broden op afkoelden, de keuken waar Meter eten kookte voor het personeel. En na de maaltijd werd er uiteraard een gebakje gegeten, rechtstreeks uit de winkel.

Het Nieuwsblad van 20 oktober 2011 schreef naar aanleiding van de dag van het brood: Onderzoek heeft het uitgewezen: de geur van versgebakken brood is voor de meeste mensen het lekkerst, lekkerder dan die van pas gemaaid gras, zeelucht, parfum en de grond na regen.

Ik kan dat alleen maar bevestigen want als ik nu langs een warme bakker loop en de geuren opsnuif, zie ik mij opnieuw onderweg met Meter hand in hand via de Tomberg naar bakkerij Radoux.